Zmiany w izolacji i kwarantannie.

Od 15 lutego będą obowiązywać dla wszystkich nowe zasady dotyczące czasu trwania izolacji. Będzie ona trwała 7 dni (obecnie obowiązuje 10-dniowa izolacja). Izolacja będzie obowiązywać od momentu wykonania testu diagnostycznego w kierunku COVID-19. Również od 15 lutego współdomownicy chorego na COVID-19 będą przebywać na kwarantannie wyłącznie w czasie jego izolacji (obecnie jest to czas trwania izolacji plus 7 dni).

Nadal negatywny wynik testu w kierunku COVID-19 będzie zwalniał z kwarantanny zaszczepionych domowników
– poinformował szef resortu zdrowia.

Od 11 lutego zostanie zlikwidowana tzw. kwarantanna z kontaktu.

10 lutego będziemy chcieli wysłać SMS zdejmujący taką kwarantannę z osób obecnie na niej przebywających
– powiedział minister zdrowia.

Od 11 lutego tylko osoby bez ważnego Unijnego Certyfikatu COVID po przyjeździe do Polski będą musiały odbyć 7-dniową kwarantannę.

Reguły izolacji dla medyków i służb mundurowych pozostają bez zmian – izolacja wynosi 7 dni z możliwością skrócenia w 5. dobie negatywnym wynikiem testu.

Źródło: www.gov.pl/web/zdrowie/


UZASADNIENIE


Ustawą z dnia 11 września 2019 r. o pracy na statkach rybackich (Dz. U. poz. 2197) dodano z dniem 14 listopada 2021 r. w przepisie upoważniającym art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu (Dz. U. z 2020 r. poz. 1353 oraz z 2021 r. poz. 1653) nowy pkt 3, upoważniający do wydania aktu wykonawczego określającego wzór świadectwa zdrowia oraz tryb rejestracji i wydawania świadectw zdrowia w systemie informacyjno-kontrolnym dla portów polskich (PHICS).

Zmiana treści wskazanego upoważnienia spowodowała, że niezbędne stało się wydanie nowego rozporządzenia, gdyż dotychczasowe przepisy wykonawcze utraciły moc po upływie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 11 września 2019 r. o pracy na statkach rybackich, tj. z dniem 14 listopada 2021 r. Przepisy rozporządzenia w większości stanowią powtórzenie przepisów rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 9 grudnia 2015 r. sprawie warunków zdrowotnych wymaganych od marynarzy do wykonywania pracy na statku morskim (Dz. U. poz. 2105).

W stosunku do dotychczasowego rozporządzenia określono również tryb rejestracji i wydawania świadectw w systemie informacyjno-kontrolnym dla portów polskich (PHICS). Zgodnie z § 6 projektu uprawniony lekarz po przeprowadzonym badaniu wydaje świadectwo zdrowia w systemie informacyjno-kontrolnym dla portów polskich (PHICS).

Ponadto wprowadzono przepis, zgodnie z którym w przypadku gdy świadectwo zdrowia jest wygenerowane w systemie informacyjno-kontrolnym dla portów polskich (PHICS), jego niepowtarzalny numer jest automatycznie nadawany i rejestrowany w systemie wraz z następującymi informacjami: imieniem (imionami), nazwiskiem, numerem PESEL, zdolnością do wykonywania pracy na morzu, data wydania i datą ważności świadectwa. Natomiast w przypadku, gdy świadectwo zdrowia zostało wydane przy wykorzystaniu papierowego formularza, uprawniony lekarz rejestruje je w dniu wydania w systemie informacyjno-kontrolnym dla portów polskich PHICS, zapisując numer kolejno wydanego świadectwa w danym roku kalendarzowym, imię (imiona), nazwisko, numer PESEL, zdolność do wykonywania pracy na morzu, datę wydania i datę ważności świadectwa.

W załączniku nr 5 wprowadzono zmiany porządkujące.

Jednocześnie wprowadzono przepis przejściowy, zgodnie z którym do postępowań w sprawie wydania świadectwa zdrowia wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 9 grudnia 2015 r. w sprawie warunków zdrowotnych wymaganych od marynarzy do wykonywania pracy na statku morskim (Dz. U. poz. 2105), z tym że świadectwo zdrowia wydaje się zgodnie ze wzorem określonym w niniejszym rozporządzeniu. Natomiast wydane świadectwa zdrowie zachowują ważność przez okres na jaki zostały wydane.

Proponuje się, aby projektowane rozporządzenie weszło w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. Takie rozwiązanie jest również uzasadnione ważnym interesem publicznym i nie jest sprzeczne z zasadami demokratycznego państwa prawnego. Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1461) w uzasadnionych przypadkach akty normatywne mogą wchodzić w życie w terminie krótszym niż czternaście dni, a jeżeli ważny interes państwa wymaga natychmiastowego wejścia w życie aktu normatywnego i zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie, dniem wejścia w życie może być dzień ogłoszenia tego aktu w dzienniku urzędowym.

Projekt rozporządzenia nie będzie miał wpływu na mikro-przedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców.
Projekt rozporządzenia jest zgodny z przepisami prawa Unii Europejskiej.
Projekt rozporządzenia nie wymaga przedstawienia organom i instytucjom Unii Europejskiej, w tym Europejskiemu Bankowi Centralnemu, w celu uzyskania opinii, dokonania powiadomienia, konsultacji albo uzgodnienia.
Projekt rozporządzenia nie zawiera przepisów technicznych w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597) i w związku z tym nie podlega notyfikacji.
Nie ma możliwości podjęcia alternatywnych w stosunku do projektowanego rozporządzenia środków umożliwiających osiągnięcie zamierzonego celu.

Źródło: mz.gov.pl

Nowe terminy opłacania składek ZUS

Od 2022 r. zmieniły się terminy opłacania składek i przekazywania dokumentów rozliczeniowych do ZUS. Teraz jest to 5., 15. i 20. dzień miesiąca. Nowe terminy dotyczą rozliczania składek za styczeń 2022 r. i kolejne miesiące.

15. dzień miesiąca to nowy termin dla płatników składek posiadających osobowość prawną czyli m.in. spółek akcyjnych i spółek z o.o. czy spółdzielni.

20. dzień miesiąca to termin dla podmiotów, które nie są osobami prawnymi, czyli m.in. dla osób fizycznych, które prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą, czy spółek osobowych. Dotychczas osoby, które opłacały składkę wyłącznie za siebie, miały obowiązek rozliczyć się z ZUS nie później niż do 10. dnia miesiąca.

Dla jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych termin pozostaje bez zmian – to 5. dzień miesiąca.

Zmiany terminów opłacania składek i przekazywania dokumentów rozliczeniowych do ZUS wynikają z regulacji wprowadzonych przez Polski Ład. Nowe terminy dotyczą rozliczania składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, Fundusz Pracy (FP), Fundusz Solidarnościowy (FS), Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) oraz Fundusz Emerytur Pomostowych (FEP) – począwszy od rozliczeń za styczeń 2022 r.

Źródło: www.zus.pl

Zmiany w zakresie osób przeprowadzających szczepienia i badanie kwalifikacyjne w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2021 r. poz. 2069)

Ustawa z dnia 17 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw

Art. 3. W ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2021 r. poz. 2069) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Obowiązkowe szczepienia ochronne przeprowadzają lekarze lub felczerzy, pielęgniarki, położne, higienistki szkolne i ratownicy medyczni, posiadający kwalifikacje, określone na podstawie ust. 10 pkt 3.”; 2) w art. 19 po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: „5a. Wykonanie zalecanego szczepienia ochronnego jest poprzedzone badaniem kwalifikacyjnym w celu wy[1]kluczenia przeciwwskazań do wykonania tego szczepienia, które przeprowadza lekarz, a które w przypadku badania kwalifikacyjnego osoby dorosłej przed szczepieniem przeciw grypie może przeprowadzić również felczer, lekarz dentysta, pielęgniarka, położna, ratownik medyczny, fizjoterapeuta, diagnosta laboratoryjny oraz farmaceuta. 5b. Wykonanie u osoby dorosłej szczepienia przeciw grypie może przeprowadzić także lekarz dentysta, farmaceuta, fizjoterapeuta oraz diagnosta laboratoryjny posiadający kwalifikacje, określone na podstawie art. 17 ust. 10 pkt 3.”.

Cały akt zmieniający. Czytaj dalej…

Komunikat w sprawie przechowywania dokumentacji medycznej

Mając na uwadze sygnały docierające do Ministerstwa Zdrowia dotyczące wątpliwości w zakresie interpelacji przepisów prawa regulujących przechowywanie dokumentacji medycznej, poniżej przekazujemy komunikat w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 849, z późn. zm.), podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych przechowuje dokumentację medyczną przez okres 20 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano ostatniego wpisu, z wyjątkiem:

– dokumentacji medycznej w przypadku zgonu pacjenta na skutek uszkodzenia ciała lub zatrucia, która jest przechowywana przez okres 30 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpił zgon;

– dokumentacji medycznej zawierającej dane niezbędne do monitorowania losów krwi i jej składników, która jest przechowywana przez okres 30 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano ostatniego wpisu;

– zdjęć rentgenowskich przechowywanych poza dokumentacją medyczną pacjenta, które są przechowywane przez okres 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wykonano zdjęcie;

– skierowań na badania lub zleceń lekarza, które są przechowywane przez okres:

a) 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym udzielono świadczenia zdrowotnego będącego przedmiotem skierowania lub zlecenia lekarza,

b) 2 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wystawiono skierowanie

– w przypadku gdy świadczenie zdrowotne nie zostało udzielone z powodu niezgłoszenia się pacjenta w ustalonym terminie, chyba że pacjent odebrał skierowanie;

– dokumentacji medycznej dotyczącej dzieci do ukończenia 2. roku życia, która jest przechowywana przez okres 22 lat.


W przypadku dokumentacji medycznej, w której wpisy dokonywane są cyklicznie w związku z kontynuacją leczenia 20 letni okres przechowywania liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano ostatniego wpisu.Zgodnie z brzmieniem art. 29 ust. 2 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, po upływie ustawowych okresów przechowywania dokumentacji medycznej, podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych niszczy dokumentację medyczną w sposób uniemożliwiający identyfikację pacjenta, którego dotyczyła. Zatem, należy przyjąć, iż po upływie ww. okresów podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych zobowiązany jest do zniszczenia dokumentacji medycznej, chyba że zostanie ona zakwalifikowana jako materiał archiwalny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2020 r. poz. 164, z późn. zm.), albowiem z tym momentem zanika podstawa do przetwarzania danych osobowych pacjenta przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych. Dokumentacja medyczna przeznaczona do zniszczenia może być wydana pacjentowi, jego przedstawicielowi ustawowemu lub osobie upoważnionej przez pacjenta.

Jednocześnie warto podkreślić, iż eliminacja z obiegu dokumentacji medycznej w postaci papierowej może nastąpić, w każdej chwili, bez konieczności upływu ustawowych okresów przechowywania dokumentacji medycznej, na podstawie przepisu zawartego w art. 13b ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2021 r. poz. 666, z późn. zm.), zgodnie z którym usługodawca może dokonać „digitalizacji dokumentacji medycznej” tj. zmiany postaci dokumentacji medycznej prowadzonej i przechowywanej w postaci papierowej na postać elektroniczną.

Digitalizacja dokumentacji medycznej następuje przez sporządzenie jej odwzorowania cyfrowego i opatrzenie go kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym przez osobę upoważnioną przez usługodawcę do potwierdzenia zgodności odwzorowania cyfrowego z dokumentem w postaci papierowej. Dokument powstały w wyniku digitalizacji dokumentacji medycznej jest równoważny oryginałowi tego dokumentu. Usługodawca informuje usługobiorcę, którego dokumentacja została zdigitalizowana, o:

1) digitalizacji dokumentacji medycznej;

2) możliwości odbioru dokumentacji medycznej w postaci papierowej we wskazanym terminie, nie krótszym niż 1 rok od dnia przekazania informacji, o której mowa w pkt 1.

Prawo odbioru dokumentacji medycznej w postaci papierowej przysługuje usługobiorcy, jego przedstawicielowi ustawowemu lub osobie upoważnionej przez usługobiorcę, a po śmierci usługobiorcy także osobie bliskiej na zasadach określonych w art. 26 ust. 2-2b ww. ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. W przypadku nieodebrania dokumentacji medycznej w postaci papierowej, mimo wypełnienia obowiązku informacyjnego, usługodawca może ją zniszczyć w sposób uniemożliwiający identyfikację usługobiorcy.

W razie pojawiających się nowych pytań lub wątpliwości, dotyczących postępowania z dokumentacją medyczną, ogłoszony komunikat zostanie uzupełniony o pojawiającej się pytania i przygotowane odpowiedzi.


Źródło: https://www.gov.pl/web/zdrowie/

  • ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 1 sierpnia 2018 r. w sprawie postępowania kwalifikacyjnego do Służby Więziennej Czytaj dalej…
  • ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 27 lipca 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie postępowania kwalifikacyjnego do Służby Więziennej Czytaj dalej…
  • Zmiany w zakresie profilaktycznych badań lekarskich w związku z ustawą z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw .Czytaj dalej …
    (więcej…)
    Informacja o ustawie z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku e-skierowaniem oraz listami oczekujących na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej Czytaj dalej…

    Celem ustawy jest dokonanie zmian w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1510, z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. 2017 r. poz. 1845, z późn. zm.) w zakresie dotyczącym skierowań w postaci elektronicznej, czyli e-skierowań oraz modyfikacji rozwiązań dotyczących list oczekujących na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej.

    W ustawie zostało wprost wskazane, że skierowania mogą być wystawiane zarówno w postaci elektronicznej, jak i papierowej. Obowiązek wystawienia skierowań w postaci elektronicznej będzie dotyczyć wyłącznie skierowań zapisywanych w Systemie Informacji Medycznej, zwanej dalej „SIM”. Wykaz świadczeń opieki zdrowotnej, dla których skierowania będą wystawiane w postaci elektronicznej w SIM określony zostanie w rozporządzeniu wydanym przez ministra właściwego do spraw zdrowia. Skierowania co do zasady wystawiane w SIM, będą miały jednak postać papierową w przypadkach, gdy będą wystawiane dla osób o nieustalonej tożsamości, w przypadku braku dostępu do systemu teleinformatycznego P1, a także gdy będą wystawiane przez lekarza, lekarza dentystę, pielęgniarkę lub położną z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, którzy czasowo i okazjonalnie wykonują swój zawód na Rzeczypospolitej Polskiej. W pozostałym zakresie, tj. poza SIM świadczeniodawcy będą mogli samodzielnie decydować, w jakiej postaci będą wystawiać skierowania.

    Ustawa modyfikuje również przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w zakresie posługiwania się przez pacjentów e-skierowaniem. W przypadku, gdy pacjent otrzyma skierowanie w postaci elektronicznej po tym jak udostępni wybranemu świadczeniodawcy dane dostępowe do e-skierowania, świadczeniodawca dokona wpisu na listę oczekujących na udzielenie świadczenia przez określenie odpowiedniego statusu skierowania w systemie teleinformatycznym P1. Pacjent, któremu zostanie wystawione e-skierowanie, otrzyma informację w wystawionym skierowaniu (sposób komunikacji z pacjentem pozostawiony jest do jego wyboru).

    Określono zasady postępowania ze skierowaniami wystawionymi w postaci elektronicznej w przypadku braku dostępu do systemu teleinformatycznego Platformy P1. W takiej sytuacji świadczeniodawca powinien wpisać świadczeniobiorcę w kolejnej pozycji prowadzonej przez siebie listy oczekujących na udzielenie świadczenia, na podstawie informacji o wystawionym skierowaniu, a niezwłocznie po uzyskaniu dostępu do systemu, powinien on dokonać wpisu na listę oczekujących na udzielenie świadczenia przez określenie odpowiedniego statusu skierowania.

    W uzasadnieniu do ustawy wskazano, że wdrożenie e-skierowań w praktyce spowoduje znaczne udogodnienia dla pacjentów w umówieniu się na konkretne świadczenie opieki zdrowotnej, a prowadzącym listy oczekujących na udzielenie świadczenia umożliwi racjonalizowanie zapisów na tych listach. Pacjent nie będzie bowiem mógł zapisać się na więcej niż jedną listę oczekujących na udzielenie świadczenia na podstawie tego samego skierowania. Ponadto możliwość zapisania się tylko na jedną listę oczekujących obejmować będzie także sytuacje, gdy pacjent otrzyma więcej niż jedno skierowanie na to samo świadczenie opieki zdrowotnej. W przypadku pacjentów korzystających ze świadczeń na zasadzie odpłatności będzie istniała możliwość wykorzystania dowolnej liczby skierowań, ponieważ świadczenia udzielane odpłatnie nie są objęte listą oczekujących na udzielenie świadczenia.

    Dążąc do zwiększenia aktualności danych o pierwszym wolnym terminie, nałożono na świadczeniodawców obowiązek przekazywania do NFZ informacji w tym zakresie każdego dnia roboczego do godz. 10.00 według stanu na dzień poprzedzający. Jednocześnie wprowadzono regulację zgodnie z którą świadczeniodawcy mogą przekazywać informacje o zmianie terminu udzielenie świadczenia w przypadku świadczeń, dl których czas oczekiwania jest dłuższy niż 180 dni, raz na 3 miesiące. Wprowadzono również dla świadczeniodawców możliwość informowania o zmianie terminu udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej pacjentów pisanych na listę oczekujących na udzieleni świadczenia, którym wyznaczono termin udzielenia w przedziale miedzy 7 a 30 dniem liczonym od upływu terminu wyznaczonego dla świadczeniobiorcy, który nie stawił się u świadczeniodawcy na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej lub zrezygnował z tego świadczenia.

    Zwiększono listę podmiotów obowiązanych do prowadzenia list oczekujących na udzielenie świadczenia, oprócz szpitali i świadczeniodawców udzielających świadczeń specjalistycznych w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej, dodatkowo zobowiązano do prowadzenia zarówno harmonogramu przyjęć jak i list oczekujących na udzielenie świadczenia także świadczeniodawców udzielających stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych innych niż szpitalne.

    Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z e -skierowaniem oraz listami oczekujących na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej wprowadza również zmiany do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) oraz do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.). zmiany w tych ustawach mają na celu umożliwić odliczenie przez podatników odpowiednio podatku PIT i CIT od dochodu równowartości poniesionych w 2018 r. wydatków na nabycie towarów lub usług, umożliwiających podłączenie apteki ogólnodostępnej lub punktu aptecznego do Elektronicznej Platformy Gromadzenia, Analizy i Udostępniania Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych, bez jednoczesnego pozbawienia tych podatników prawa do zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Odliczeniu podlegać będą wydatki w wysokości kwoty stanowiącej iloczyn 3 500 zł oraz liczby stanowisk w aptece ogólnodostępnej albo punkcie aptecznym, z tym, że liczba uwzględnionych stanowisk nie może być większa niż 4. Wsparcie to zostało skierowane do aptek ogólnodostępnych i punktów aptecznych, które są obowiązane do podłączenia swoich systemów do Platformy P1 nie później niż do dnia 31 grudnia 2018 r. Od 1 stycznia 2019 r. zobowiązane bowiem będą do elektronicznego otaksowania wszystkich recept wystawionych zarówno w postaci elektronicznej jak i w postaci papierowej poprzez wytworzenie dokumentu realizacji recepty.

    Pozostali usługodawcy są obowiązani do podłączenia się do Platformy P1 do dnia 31 grudnia 2019 r. a obowiązek wystawiania e-recept i e-skierowań powstanie dopiero z dniem 1 stycznia 2020 r. oraz z dniem 1 stycznia 2021 r.

    Ustawa co do zasady wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

    • 1) art. 1, art. 2 i art. 10, które wejdą w życie z dniem 31 grudnia 2018 r.;
    • 2) przepisów dotyczących skierowań wystawianych w postaci elektronicznej w SIM, które wejdą w życie z dniem 1 kwietnia 2019 r.;
    • 3) regulacji dotyczących harmonogramów przyjęć, które wejdą w życie z dniem 1 lipca 2019 r.;
    • 4) przepisów dotyczących zakresu przedmiotowego list oczekujących rozszerzonego o stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne, które wejdą w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.
      Źródło: www.prezydent.pl